Theodorus de Studiet

Theodorus werd in 759 geboren en werd op 23-jarige leeftijd monnik in het klooster te Sakkoudion, waar Plato, zijn oom, abt was. Toen deze 13 jaar later ziek werd, werd Theodorus als nieuwe abt gekozen, terwijl Plato hem bij de taak assisteerde.
Toen de keizer zijn vrouw verstootte en een nieuwe vrouw, een nicht van Plato, huwde, kwam Theodorus hiertegen openlijk in verzet. Hij werd aanvankelijk opgesloten in een gevangenis, waar hij geslagen werd en slechts door een gat in de muur bevoorraad werd. Later werd hij verbannen, met andere monniken, naar Thessalonica verbannen, waar hij in 797 aankwam.
Toen Irene, de moeder van de keizer, het bewind opnieuw in handen had genomen, werden de bannelingen teruggeroepen: Theodorus bracht de monniken weer samen in het Sakkoudion Klooster, maar daar werden ze door de invallen van de Turken uit verdreven. Ze zochten en vonden een toevluchtsoord in het leegstaande Studion Klooster. Plato kon deze overstap niet maken en werd een kluizenaar, die een gelofte van gehoorzaamheid aan zijn neef aflegde.
In het Studion Klooster hield Theodorus er een strenge regel op na. De monniken sliepen op gemeenschappelijke zalen, ze droegen slechts één kledingstuk. Er werd een strikte hiërarchie voorzien, zowel voor de praktische, als de geestelijke zaken. Theodorus bleef echter op elk vlak de eindverantwoordelijkheid dragen.
Hij hield regelmatig korte catechesen, schreef een groot aantal hymnen, waarvan zijn Vasten-Triodion nog steeds het gebed van de Orthodoxe Kerk vormt. Hij bevorderde de iconografie en het copiëren en verluchten van handschriften. Geen wonder dat het Studion Klooster het belangrijkste geestelijk en cultureel centrum werd, waarvan de invloed reikte tot op de Athos en tot in Rusland.
De volgende leizer was opnieuw een iconoclast en verbande Theodorus opnieuw, ditmaal naar Merope, waar hij gegeseld werd en 3 jaar opgesloten werd in een onderaards hol, samen met zijn leerling Nikolaas.
Dankzij de hulp van Nikolaas wist hij de grootste ellende te overleven, hoewel hij vaak op het randje van de dood balanceerde. Toen de keizer vermoord werd, kwam er een opvolger op de troon, die de gevangenen meteen vrijliet. In triomf keerde Theodorus naar Constantinopel terug. Het Studion Klooster bleef echter in de handen van de iconoclasten. De keizer wou boven de beide partijen blijven staan. Daarom trok hij met zijn monniken naar het schiereiland van Tryfon, waar hij op 11 november 826 overleed aan een maagzweer, die hij in de gevangenis had opgelopen.

Troparion t.2

Uw grote onthouding, Heilige Theodorus, * deed uw leven gelijken op dat der Engelen, * maar het vele lijden dat gij verduren moest, * heeft u tot hun werkelijke medebewoner gemaakt. * Bid samen met hen tot Christus God ** zonder ophouden voor ons allen.