Alexis, Man van God

Hij werd te Rome geboren rond het jaar 360. Als zoon van een senator en op vraag van zijn ouders, huwde hij met een nicht van de keizer. Op de dag van zijn huwelijk overviel hem echter zo’n verlangen om zonder enige beperking voor God te leven, dat hij de feestende menigte ontvluchtte. Aan de kade zag hij een schip, dat klaar lag om uit te varen. Met het geld, dat hij bij zich droeg, betaalde hij de reis, die hem naar Edessa bracht. Daar leefde hij 17 jaar lang als bedelaar in het voorportaal van de kerk, waar hij op zondag de Communie ontving. Door zijn edel voorkomen kreeg hij vele aalmoezen, die hij echter ook aan minder fortuinlijke armen uitdeelde. Toen mensen hem om een gebed begonnen te vragen en er een opvallende gebedsverhoring plaatsvond, werd hij met ontzag en eer benaderd.

Dit botste met zijn innerlijke overtuiging en opnieuw nam hij de vlucht. Hij ontmoette een kapitein, die hem wou meenemen naar Tarsos, dat niet zo ver van Edessa verwijderd lag. Een langdurige storm sleepte het schip echter over de Middellandse Zee en deed het met zware averij aanleggen in de Italiaanse haven, waaruit hij jaren geleden was gevlucht. Hij was zich bewust van de pijn en het verdriet, die hij zijn vrouw en zijn ouders had aangedaan, maar hij had omwille van Christus, alles in de steek gelaten, toen Hij hem had gevraagd Hem te volgen. Nu hij terug in zijn vaderstad was aangeland, beschouwde hij dit als een aanwijzing van God om zijn ouderlijk huis op te zoeken. Dat hij, na zoveel tijd, niet meer herkend werd, beschouwde hij als een aanwijzing dat hij zijn bedelaarsleven moest voortzetten. Zocht hij zijn ouderlijk huis zelf op of werd hij door zijn barmhartige moeder zelf uitgenodigd het hutje in haar tuin als onderkomen te gebruiken? Niemand kan het met zekerheid vertellen, maar ook hier wou hij de sympathie en elke dag werd er hem een warme maaltijd gebracht, die hij echter met anderen deelde. Voor zichzelf hield hij enkel een minimum aan brood en wat drinkwater.

Zo leefde hij nog 20 jaar lang. Zijn aanwezigheid was waarschijnlijk een troost voor zijn moeder en zijn vrouw. Toen hij in het jaar 411 vredig in de Heer ontsliep, liet hij een briefje achter, waarin hij bekende wie hij was en waarin hij vertelde hoe zijn leven was verlopen. Omdat men in deze wonderlijke levensloop de grote kracht aanschouwde, waarmee God mensen tot Zich kan trekken, op een wijze die de natuurlijke mogelijkheden ver overstijgt, noemde men Alexis als spoedig ‘de Man Gods’.

Troparion t.4

Door verheven deugd hebt gij uw geest rein gemaakt * en het hoogste hebt gij als doel van uw verlangens gesteld. * Door innerlijke vrijheid hebt gij uw leven stralend gemaakt * en het strenge vasten heeft u een rein geweten geschonken. * Uw ononderbroken gebed maakte u tot een der onlichamelijken * en zo werd gij tot een heldere zon voor de wereld, ** heilige Alexios..

Kondakion t.2

Als onbekende bedelaar hebt gij in uw ouderlijk huis gewoond * en na uw dood ontving gij de kroon der Heerlijkheid. * Wonderbaar was uw leven op aarde, * heilige Alexios, Mens Gods, ** vreugde der Engelen en der mensen. .