Heer Jezus Christus, Zoon van God, ontferm U over mij, zondaar.
Kerk Pervijze
schild Broederschap Vladyko Joan schild
Kerk Yanama
Webwinkel   Sitemap | U bent hier >Orthodoxalia > Heiligen Per Dag > 13 mei
13 mei
Vladyko Joan
Servatius

Eveneens op deze dag:
Glykeria van Heraklea


boxen

Servatius van Tongeren en Maastricht

 

 

Over zijn afkomst is weinig bekend: er wordt vermoed dat hij uit Armenië of Syrië afkomstig zou zijn. Na een bedevaart naar het Heilig Land werd hij priester gewijd en als missionaris naar Gallië gezonden. Omstreeks het jaar 335 werd hij Bisschop van Tongeren. Hij was bevriend met de Heilige Athanasios, die hij tijdens zijn ballingschap met passende eer had ontvangen en hem in Trier vergezelde van 336 tot 338. Hij bestreed, zoals Athanasios, elke vorm van ketterij en nam daarbij geen blad voor de mond. Tijdens het Concilie van Keulen (346) getuigde hij op deze wijze tegen de Ariaanse bisschop: “Ik weet met absolute zekerheid wat deze valse bisschop leert. Ik weet het niet van horen zeggen, ik heb het immers zelf gehoord. Vermits onze diocesen aan elkaar grenzen, heb ik vaak met hem gedisputeerd, wanneer hij de Godheid van Christus loochende. Dat deed ik zowel in het openbaar, in aanwezigheid van Athanasios, Bisschop van Alexandrië, als onder vier ogen. Mijn advies is duidelijk: hij mag niet langer een Christelijke Bisschop zijn en zij die in gemeenschap met hem blijven, kunnen niet langer als Christenen worden beschouwd.”

Servatius verdedigde het Orthodoxe standpunt ook op het concilie van Sardica (347) en Rimini (359).

Hij voorzegde dat de Hunnen Gallië zouden binnenvallen. Daarom ondernam hij in 366 een pelgrimstocht naar Rome om er op het graf van Petros en Paulos hulp af te smeken voor zijn volk. God openbaarde hem dat de zonden der Galliërs door de gesel Gods zouden worden gestraft, maar dat hijzelf daarvan geen getuige zou zijn.

Toen Duitse Hunnen Tongeren bedreigden, liet Servatius de bisschopszetel overbrengen naar Maastricht, waar hij op 13 mei 384 (Pinkstermaandag) is gestorven.

Attila heeft op zijn rooftocht Maastricht niet kunnen vinden. De inwoners van Maastricht merken, na de aftocht van de Hunnen, tot hun verwondering dat de gehele omgeving was gebrandmerkt en geplunderd, maar dat de stad zelf door de gebeden van Servatius, tegen alle rampspoed behoed was gebleven. Als dank trokken zij met kruisen naar de kerk van de Heilige Servatius. Dit was de oorsprong van de jaarlijkse processie op zijn feestdag. Verder is er nog een 7-jaarlijkse Heiligdomsvaart, waarbij de relieken van Servatius worden vereerd. Ze worden sinds het jaar 1102 te Maastricht in een gouden schrijn bewaard. Het is een der mooiste schrijnen uit de Middeleeuwen (foto).

Servatius bezat ook een grote, zilveren sleutel, die een kopie was van de sleutel van de gevangenis, waarin Apostel Petros werd vastgehouden. In die sleutel waren stukjes van Petros’ ijzeren boeien verwerkt.

 

Troparion t.4

 

Vriend van Athanasios, * Vijand van Arios, * Geliefde van de Drie-Ene Godheid, * door waken en vasten * hebt gij de mensenmoordenaar verslagen * en uw kudde opgewekt tot de Ware Eredienst. * Spreek voor ons ten beste, Heilige Servatius, * dat wij onze liefde ** alleen op God vast mogen hechten en Hem alleen dienen.

 

 

Kondakion t.4

 

De goedheid van uw hart heeft heel uw leven doorstraald * en ons daardoor de liefde van Christus doen zien, * waardoor gij ons uit het duister tot het licht hebt gebracht. ** Blijf ons steeds nabij, heilige Vader Servatius.

 

Naar begin pagina

 

 
© copyright 2003 - Broederschap Aartsbisschop Joan - alle rechten voorbehouden