Glykeria van Heraklea

Glykeria was de dochter van een hooggeplaatste beambte van Rome. Door de dood van haar vader verviel zij echter in uiterste armoede. Zo kwam zij in Trajanopolis (Thracië) terecht. Op een heidense feestdag kwam zij in de tempel van Zeus. Toen de perfect Sabinus haar vroeg waar haar lamp was, tekende zij het kruisteken op haar voorhoofd en antwoordde hem: “Dit is mijn lamp.” Op haar gebed vernietigde een bliksem het afgodsbeeld, dat in vele stukken verbrijzeld werd. Hierop werd Glykeria gearresteerd, geslagen en in de gevangenis gegooid. De perfect liet de deur verzegelen, hij was vastbesloten haar de hongerdood te laten sterven. Een Engel van God verscheen echter aan de maagd en schonk haar hemels voedsel. Na een tijd, toen de perfect dacht dat de maagd van honger was omgekomen, opende hij de deur van de gevangenis. Groot was zijn verbazing Glykeria er stralend van gezondheid en blijdschap aan te treffen. Overtuigd door dit wonder liet de bewaker Laodicius zich bekeren tot het Christendom. Hij werd onmiddellijk onthoofd. Glykeria werd in een gloeiende oven geworpen, maar daar kwam zij ongedeerd uit. Ze herinnerde zich het wonder van de drie jongelingen in de Babylonische vuuroven en dankte God. Tenslotte werd zij voor de leeuwen geworpen, maar ook deze vielen haar niet aan. Biddend tot haar Heer en God gaf zij haar ziel terug aan Hem, Die zij trouw had gediend en beleden. Ze stierf, na vele martelingen, in het jaar 177. Uit haar relieken stroomde myron, die zieken genazen.

Kondakion t.3

Uit liefde voor de maagdelijke Moeder Gods Maria, * hebt gij uw maagdelijkheid ongeschonden bewaard. * In nog grotere liefde voor uw Heer en Meester * hebt gij manhaftig gestreden tot in de dood. * Daarom zijt gij met een dubbele krans bekroond, maagdelijke martelares Glykeria, ** door Christus, de Ware God.