Leonardus

Leonardus was de zoon van een generaal van Koning Clovis, die ook aanwezig was de doop van de koning. Zowel Leonardus als zijn broer Liefhardus traden in het klooster te Orléans. Na enkele jaren verlieten zij het klooster om zich, elk apart, als kluizenaar te vestigen. Liefhardus stichtte een klooster te Meung-sur-Loire. Leonardus kwam in het woud van Pauvain terecht, in de buurt van Limoges en bij de Vienne-rivier.
Daar kreeg Leonardus vaak bezoek van Koning Clovis, wanneer deze op jacht was in zijn domein. Bij een dergelijk bezoek kreeg de koningin onverwacht barensweeën. Op gebed van Leonardus verliep de bevalling probleemloos en baarde de koningin een flinke zoon. Ontroerd en dankbaar schonk de koning aan Leonardus een stuk grond, “zo groot als hij ’s nachts met een ezel kon rondrijden.” Hoefafdrukken in rotsen verwijzen naar deze gebeurtenis.
Ook kreeg Leonardus het privilege dat elke gevangene die hij bezocht, in vrijheid zou worden gesteld. Hij wordt daarom beschouwd als patroon van de gevangenen.
Leonardus is gestorven rond het jaar 559.