Jakobus de Mindere, Apostel

Jakobus, de zoon van Alfeüs, behoorde tot de Twaalf Apostelen. Hij was, naar bloed en geest, de broer van de Apostel en Evangelist Mattheüs. Hij was getuige van de waarachtige woorden en de werkelijke wonderen van onze Heer en Heiland Jezus Christus en van Zijn Lijden, Kruisdood, Opstanding en Hemelvaart. Na de nederdaling van de Heilige Geest op Pinksteren viel het lot op Jakobus om eerst Christus’ Evangelie te prediken in Eleutheropolis en de omliggende gebieden, later in Egypte, waar hij omwille van Christus zware beproevingen doorstond. Met indrukwekkende kracht, zowel in woorden als in daden, zaaide Jakobos het heilzame nieuws van Het Vleesgeworden Woord van God, vernietigde hij het afgodendom, verdreef hij onreine geesten uit mensen en genas hij elke ziekte of gebrokenheid in de naam van de Heer Jezus Christus. Zijn arbeid en ijver werden bekroond met een overvloedig succes. Vele heidenen kwamen tot geloof in Christus, kerken werden gebouwd, parochies uitgebouwd, priesters en bisschoppen gewijd. Jakobus werd in de Egyptische stad Ostracina door de heidenen gekruisigd. Zo nam deze grote, wonderlijke Apostel van Christus zijn intrek in het Hemelse Koninkrijk om er voor eeuwig te regeren met de Koning van de Heerlijkheid.

Kondakion t.2

Gij waart de wonderbare Visser der volkeren, * het Morgenrood van het Goddelijk Licht voor de wereld * door uw prediking als Apostel van de Heer, * Godverkondigende Jakobus. ** Bid voor ons allen die u verheerlijken.