Theodora van Alexandrië

Theodora was afkomstig uit Alexandrië en de vrouw van de prefect van Egypte. Misleid door een waarzegster, bedreef ze, tijdens de afwezigheid van haar man, overspel met een andere man en voelde onmiddellijk de pijn van de gewetenswroeging. Ze sneed haar haar af, kleedde zich in mannenkleren en trad het klooster van Octodecatus binnen, onder de naam ‘Theodoros’. Haar arbeid, vasten, nachtenwaken, nederigheid en berouw vol tranen verbaasde de gehele broederschap. Toen een jonge vrouw haar belasterde door te zeggen dat Theodora haar zwanger had gemaakt, wenste Theodora zichzelf niet te rechtvaardigen, maar beschouwde deze beschuldiging als een straf van God voor haar vroegere zonde. Verbannen uit het klooster, leefde ze 7 jaar lang in het woud en de wildernis, terwijl ze daarenboven nog zorgde voor het kind. Ze overwon alle duivelse bekoringen: ze weigerde Satan te aanbidden, nam het voedsel uit de handen van een soldaat niet aan en sloeg geen acht op de smeekbeden van haar vroegere man om naar hem terug te keren. Dit alles was immers slechts een diabolische illusie, die als rook verdween, zodra Theodora het teken van het Kruis maakte.
Na 7 jaar ontving de abt haar terug in het klooster, waar ze nog 2 jaar leefde en toen in de Heer ontsliep in het jaar 491. Dan pas ontdekken de monniken dat zij een vrouw was. Een engel verscheen aan de abt en verklaarde hem alles. Haar echtgenoot kwam naar de begrafenis en bleef tot aan zijn dood in de cel van zijn vroegere vrouw wonen.
Theodora verkreeg veel genade van God: ze maakte wilde dieren tam, genas zieken en liet water ontspringen uit een verdroogde bron. Op die wijze verheerlijkte God een waarachtige bekeerlinge, die met heldhaftig geduld 9 jaar lang boete voor die ene zonde. Van haar zijn ook enkele uitspraken bewaard gebleven. “Vasten, nachtwaken en eenzaamheid? Ook de duivel eet, slaapt, noch drinkt. Ook hij verkiest de eenzaamheid. Alleen nederigheid is voor hem een kwelling, daarvoor slaat hij op de vlucht.” “Een broeder bedacht dat hij te koortsig en te ziek was om te bidden, tot de gedachte hem inviel dat hij ook maar één keer kon doodgaan. Hij stond op, deed de gebeden van het Officie en merkte dat na het beëindigen van het gebed de koorts verdwenen was.”

Troparion t.8

In u, o Moeder, werd Gods icoon weer duidelijk zichtbaar, * doordat gij het kruis op u genomen hebt om Christus na te volgen. * Zo hebt gij ons geleerd het vergankelijke vlees gering te achten * en alle zorg te besteden aan de ziel die immers onsterfelijk is. * Daarom, o Heilige Moeder Theodora, ** verheugt nu uw geest zich met de Engelen.

Kondakion t.2

Door vasten hebt gij uw tegenstrevend lichaam verzwakt * en in onophoudelijk gebed hebt gij de Schepper om vergeving der zonden gesmeekt. * God heeft u de volkomen vergiffenis geschonken ** en daardoor hebt gij ons de weg naar de boete getoond.