Severianus van Sebaste

Severianus was getuige van de marteldood van de Veertig Martelaren van Sebaste (zie 9 maart) tijdens de regering van Licinius in het jaar 320.
Hij zocht de martelaren op in de gevangenis en bemoedigde hen. Door hun dapper en volgehouden gedrag werd Severianus, raadsheer en senator te Sebaste, zelf gesterkt openlijk zijn geloof in Christus te belijden en de spot te drijven met de afgoden van de Olympos. Daarvoor werd hij, een half jaar na de marteldood van de 40 soldaten van het Thebaans legioen, ter verantwoording bij Keizer Licinius gebracht, waar hij ondanks alle bedreigingen het Geloof bleef verkondigen en verdedigen. Hij werd op velerlei wijzen gemarteld en stierf tenslotte door ophanging aan de stadsmuur, met een steen rond zijn nek en een andere rond zijn beide voeten. Inwoners van Sebaste droegen het lichaam naar zijn huis, waar lange rijen mensen afscheid kwamen nemen. Een knecht van Severianus, die overleden was, maar nog niet begraven, kwam opnieuw tot leven en hielp zijn meester begraven. Zelf leefde hij nog 15 jaar bij het graf van Severianus.