Aidan van Lindisfarne

Aidan werd in Ierland geboren tijdens de 7de eeuw. Hij was een monnik in het door Columba gestichte klooster op het eiland Iona en viel daar op door zijn ascetisch leven. Hij werd tot bisschop gewijd en werd naar Northumbrië gezonden om er de mensen te bekeren. Oswald, Koning van Northumbrië, verkoos immers de Keltische monniken boven de Latijnse clerus en schonk daarom aan Aidan het eiland Lindisfarne als bisschopszetel. Het eiland lag dichtbij de koninklijke residentie te Bamburg. Op Lindisfarne stichtte Aidan een klooster tijdens het jaar 635.
Beda Venerabilis prijst Aidan in zijn werk voor zijn nederigheid en vroomheid en beelt hem aan als een na te volgen voorbeeld voor bisschoppen en priesters. Hij was onthecht van alle wereldse dingen, zocht geen aardse rijkdom, naam of faam te verwerven. Kreeg hij geschenken van koningen of andere rijken, dan gaf hij deze door aan de armen.Op woensdag en vrijdag at hij niet voor het negende uur, d.i. 15u. Tijdens de Grote Vatsen at hij die dagen helemaal niets.
Talrijk zijn de verhalen, die Beda’s beschrijving illustreren. Laten wij ons tot één voorbeeld beperken. Ooit, na het bijwonen van de Paadiensten, zat Koning Oswald aan tafel met Bisschop Aidan. Net toen de Bisschop de maaltijd wilde zegenen, kwam een dienaar van de koning melden dat een menigte bedelaars buiten aan de poort om een aalmoes smeekten. Onmiddellijk gaf de koning het bevel zijn eigen portie aan de armen te geven, maar ook de zilveren borden te breken en de stukken onder de bedelaars te verdelen. Aidan, die door het gebaar van de koning uitermate ontroerd was, nam zijn rechterhand en sprak tot Oswald: “Moge deze hand nimmer vergaan.” De Traditie leert ons dat Oswald’s rechterhand inderdaad eeuwenlang onbedorven bewaard bleef. Bede vermeldt dat deze reliek rustte in de Petros-kerk te Bamburg. Helaas is de huidige plaats, waar de rechterhand bewaard wordt, niet langer bekend. Dit voorval wordt op een beminnelijke wijze geïllustreerd in de 13de eeuwse Berthold Missaal ( New York's Pierpont Morgan Library -Morgan MS 710, fol. 101v).
Koning Oswald kwam te Maserfield om in een veldslag tegen de troepen van Koning Penda, op 5 augustus 642. Aidan was diep bedroefd om de dood van Koning Oswald, maar zijn opvolger, Koning Oswin, was hem ook erg dierbaar.
Aidan zelf stierf op 31 augustus 651. Dat gebeurde bij de westelijke muur van de kerk te Bamburg. De balk, waartegen hij leunde, bestaat nog steeds, ook al vernietigde een vuur sindsdien tweemaal de gehele kerk. Vandaag de dag siert hij de zoldering boven de doopvont.
Op het ogenblik van Aidan’s dood zag een jonge man, Cuthbert (zie: 20 maart), die de schapen van zijn meester hoedde, hoe engelen een ziel in een ring van vuur ten Hemel begeleidden. Later leerde hij dat het de ziel van Bisschop Aidan was.
Aanvankelijk werd Aidan begraven aan de rechterkant van het altaar in de Petros-kerk te Lindisfarne. Toen echter in 664 de synode van Whitsby besliste dat alle Britse kerken voortaan de Latijnse gewoonten dienden over te nemen en daardoor de Keltische gebruiken werden onderdrukt, verhuisde Colman, de 3de Bisschop van Lindisfarne, de relieken van Aidan naar het eiland Iona, waar hij zelf ook zijn intrek nam. Op dat eiland werden de Keltische gebruik in ere gehouden tot in de 8ste eeuw.

Troparion t.1

Als een loot van Ierland * werd gij geplant in Iona, het eiland van de Heiligen. * Daar groeide gij uit en bracht geestelijke vruchten voort. * Toen de velden * van Northumbrië klaar waren * om het zaad van het Christen geloof te ontvangen, * werd gij daarheen gezonden * om het graan van de verlossing te planten. * Dag en nacht hebt gij gezwoegd * en een rijke oogst * voor Christus voortgebracht. * Goddelijke Aidan, onze Vader, ** smeek Hem vurig om barmhartigheid voor onze zielen.

Kondakion t.5

Met grote voorzichtigheid * hebt gij, Heilige Herder Aidan, * de lammeren van uw nieuwe kudde met de melk van de vroomheid gevoed. * En nadat zij zich verzadigd hadden * met dit geestelijk voedsel, * schonk gij hen de vaste spijs van het Orthodoxe onderricht * en gij sterkte daarmee hun zielen ** in eerbied tot God en in ware toewijding.