Dometius van Perzië en Zijn Leerlingen

Dometius leefde in Perzië tijdens de regering van Keizer Constantijn de Grote. Toen hij met een Christen in contact kwam, was hij meteen erg enthousiast over het gevonden Geloof: hij liet zich dopen en trok de grens over naar het nabij gelegen Nisibis, waar hij monnik werd in een klooster van Theodosiopolis. Hij was een vurige monnik, waardoor de hegoumen hem priester wilde laten wijden. Daarmee was Dometius het niet eens en daarom vluchtte hij, in het gezelschap van twee leerlingen. Het drietal vluchtte de Eufraat over en vond in de buurt van Kyron een grot. Daar leefden de drie monniken samen, totdat ze door Keizer Julianus de Afvallige, die op krijgstocht was tegen de Perzen, ontdekt werden. Hij liet de ingang van de grot met grote rotsblokken versperren, waardoor de grot voor Dometius en zijn gezellen in het jaar 363 eerst een martelwerktuig werd, en tenslotte hun graf.

Kondakion t.6

Aardse geleerdheid hebt gij gering geacht. * Toch waart gij een grote leraar der monniken. * De geestelijke vijand hebt gij verslagen door het Kruis van Christus * en gij hebt manmoedig geleden door de goddeloze koning. * Daarom hebt gij een dubbele kroon ontvangen, Monnik-Martelaar Dometius. * Bij uw stervenhebt gij deze hymne gezongen: ** “God is voor mij en niemand tegen mij.”