Simeon en Joannes van Emesa

Beiden leefden in de 2de helft van de 6de eeuw en waren afkomstig uit Emesa. Samen gingen ze op pelgrimstocht naar het Heilig Land en werden toen monnik in het klooster van de Heilige Gerasimos. Na het ontvangen van de monnikswijding en het oefenen in de ascese werden ze kluizenaar in de woestijn bij de Zwarte Zee. Gedurende 28 jaar leefden ze samen in strenge vasten en gebed, maar toen kwam het tot een scheiding. Joannes bleef een contemplatieve monnik, Simeon trok naar zijn geboortestad om er missiewerk te verrichten bij de armsten. Om hoogmoed tegen te gaan zocht hij de armsten op, waar deze zich verzamelden, ook in publieke gelegenheden. Dat hij daarbij de burgerij voor het hoofd stootte, was hem geen zorg. Hij werd daarom ook als ‘dwaas’ bestempeld. Net daardoor maakte hij bij velen een diepe indruk en wist hij hun geest te openen voor een meer innerlijke realiteit. Zo bood hij aan vele publieke vrouwen geld aan, waaronder velen zich bekeerden en sommigen zelf in het klooster gingen.
Een meisje was zwanger geraakt en, om haar minnaar te beschermen, beschuldigde zij Simeon, die de beschuldiging niet tegensprak en haar gezelschap hield tot aan de bevalling. Toen de tijd van baren aangebroken was, waren de weeën echter zo hevig en liet de bevalling zo lang op zich wachten, dat het meisje haar leugen bekende, waarna de bevalling op natuurlijke wijze plaatsvond.
Een andere keer liep hij met een zweep door de stad, sloeg op de zuilen van de grote gebouwen en riep: “Hou je vast, binnenkort moet je dansen!” Iedereen lachte met zijn gekke uitspraken. Korte tijd later werd de stad evenwel getroffen door een zware aardbeving, die grote verwoestingen aanrichtte. Toen begreep men de profetische gaven van Simeon. Bovendien waren alle zuilen die Simeon had aangeraakt, overeind blijven staan.
Hij raakte bevriend met een andere Joannes, die dialen was van de kathedraal van de stad en getuige was van Simeon’s vurige gebedsleven. Aan hem vertelde Simeon ook zijn levensverhaal, waardoor het bekend bleef.

Troparion t.4

Door de goddelijke liefde verenigd, * Eerbiedwaardige Joannes en Goddelijke Simeon, * zijt gij gedurende geheel uw leven eensgezind gebleven: * de ene, heilig levend in de woestijn, * en de andere, de duivel verdwazend door zijn wijze dwaasheid. * Nu gij van het goddelijk loon geniet, ** waakt gij beiden over ons allen.

Kondakion t.2

In het lichaam waart gij onlichamelijk * enuw deugd straalt over de wereld. * Daarom roemen wij de Engelgelijke en Goddragende Simeon * en de Alombezongen Joannes. Wij eren hen in geloof en met liefde, ** want zij bidden steeds tot de Heer voor ons allen.