Macrina

Macrina was de oudste zuster van Basilius de Grote en Gregorius van Nyssa. Zij was, als jonge maagd, verloofd met een Edelman. Toen deze echter stierf, beloofde ze niet meer naar een huwelijk te streven: “Het betaamt een meisje, dat reeds verloofd was, niet een andere jongeling te zoeken. Naar de natuur is er maar één huwelijk, zoals er ook maar één geboorte en één dood is.” Bovendien verantwoordde zij dit standpunt met haar geloof in de verrijzenis: haar verloofde was niet dood, maar leefde/leeft bij God. “Is het geen zonde en schande dat een vrouw ontrouw is, als haar man op reis is naar een ver land?” Daarom nam ze, samen met haar moeder Emilia, de sluier der monialen aan en leefde zij in het klooster een leven van ascese. Ze leefden van hun handenarbeid en brachten een groot deel van hun tijd door met verheven gedachten en gebed. Toen stierf haar moeder, even later haar broer Basilius. Negen maanden na de dood van Basilius bracht Gregorius een bezoek aan zijn zuster, die stervende was. Ze bad dit gebed tot God: “God, Gij doet onze lichamen een korte tijd rusten in een slap en wekt ze weer op bij de Bazuin van de Laatste Dag. Vergeef mij mijn zonden en wanneer mijn ziel het lichaam verlaat en zich naar U spoedt, mocht zij dan zuiver en zonder smet voor U verschijnen, als zoete wierook.” Na deze woorden tekende zij haar voorhoofd, ogen, mond en hart met het Kruisteken en gaf de geest. Omdat er geen onversleten kledingstuk aanwezig was, liet Gregorius zijn eigen doodshemd halen, waarin Macrina begraven werd in december 379. Haar gedachtenis wordt echter gevierd op 19 juli.

Troparion t.3

De liefde tot de wijsheid heeft vleugels geschonken aan uw geest * en in die wijsheid hebt gij de vreugde der wereld gering geacht. * Daardoor zijt gij een vreugdevol verblijf der Goddelijke Liefde, * want door uw ascese en heiligheid * zijt gij een Bruid geworden van uw Verlosser, * tot Wie gij bidt voor ons die tot u roepen: ** Verheug u, Goddragende Macrina.

Kondakion t.2

Geheel vervuld van het licht der gerechtigheid * zijt gij een voorbeeld geworden van Godwelgevallig leven * en een leidsvrouw tot alle deugden * voor hen die in geloof tot u roepen: * “Verheug u, Makrina, ** die de stralende schoonheid der Maagden zijt.”

Kondakion t.4

Uit geheel uw hart hebt gij de goede God bemind, * Eerbiedwaardige Moeder Macrina. Zijn Kostbaar Kruis hebt gij op de schouders genomen * om Hem vol ijver te volgen. ** Zo hebt gij de vergeving der zonden gewonnen.