Stefanos de Sabbaïet
Hij was een neef van Joannes Damascenos. Hij leidde als 10-jarige jongen reeds een monniksleven in het befaamde klooster van Sabbas de Gewijde, waar hij door zijn oom werd opgevoed. Op 15-jarige leeftijd ontving hij de monnikswijding en tot hij 23 jaar oud werd, beoefdende hij de ascese in het Sabbas Klooster. Toen mocht hij zich in een kluis terugtrekken om alleen nog met God te leven. Hij was, net als zijn oom, een begenadigd dichter en samen hebben zee en opmerkelijk mooie, liturgische poëzie geschreven, waardoor ze de Kerk op uitzonderlijke wijze hebben gediend en versierd. Stefanos stierf in het jaar 807, hij was meer dan 80 jaar oud.
|