Olga van Rusland

Olga, de Apostelgelijke, bestuurde het vorstendom Kiev als regentes voor haar minderjarige zoon, nadat haar man, Prins Igor, na zijn nederlaag tegen de Grieken, op de terugweg door de Dreulanen werd gedood. Olga besloot zijn dood te wreken, stelde zich aan het hoofd van het leger en bracht de Dreulanen een zware nederlaag toe. Haar bestuur kenmerkte zich echter door een grote matigheid en wijs staatsmanschap. Zij hoorde spreken over het Christendom, als kenmerk van de cultuur van het hoog aangeschreven Byzantijnse Rijk. Daarom trok zij, nadat zij het bestuur aan haar zoon had overgedragen, naar Constantinopel om er het Christendom te leren kennen. Bij het doopsel ontving zij de naam Helena, die zij de rest van haar leven gebruikte. Terug in Rusland, begon zij gunstige gelegenheden te scheppen om het Christelijke Geloof te verspreiden. Zij had bovendien veel invloed op haar kleinzoon Wladimir, onder wie de definitieve bekering van Rusland zich heeft voltrokken. Om deze redenen wordt zij ‘Apostelgelijke’ en ‘Het morgenrood dat aan de geestelijke zon voorafgaat’ genoemd. Zij liet ook de Sofia-Kathedraal in Kieve bouwen. Tijdens de bouw is zij in het jaar 969 gestorven.

Troparion t.1

Op de vleugels van het zoeken naar God * hebt gij uw denken steeds hoger doen gaan * boven de zichtbare schepping * tot aan de onzichtbare en alle scheppende God. * Door de Doop opnieuw geboren, * geniet gij van de Boom des Levens * in de Eeuwige Onbederfelijkheid, ** Roemrijke, Apostelgelijke Olga.

Kondakion t.4

Laat ons heden bezingen * God Die ons aller Weldoener is * en Die de in God wijze Olga verheerlijkt heeft, * opdat Hij door haar gebed ** ons de vergeving der zonden moge schenken.