Landoaldus

Landoaldus werd de diaken Amantius door Paus Martinus meegegeven aan Amandus om hem bij te staan bij het missiewerk in België. (Amandus had toen zijn bisschopszetel in Maastricht afstand gedaan.) Tijdens hun terugkomst ontmoetten ze in België echter Remaclus, Amandus’ opvolger in Maastricht, die Landoaldus vroeg om hem te vergezellen naar Maastricht.

Daar kreeg hij een stuk grond toegewezen bij Wintershoven, ten westen van Maastricht, waar hij in 659 een kerk bouwde, gewijd aan de Apostel Petros. Dit was het centrum, vanwaaruit hij missietochten ondernam.

Adrianus, een van zijn leerlingen, werd op een dag in het jaar 667 naar Maastricht gezonden om er te gaan bedelen. Op de terugweg werd hij door rovers overvallen en vermoord. Niet lang daarna stierf ook Landoaldus. Hun lichamen werden later overgebracht naar de Bavo-abdij in Gent, waartoe Wintershoven behoorde.

Kondakion t.2

Vader in het geloof van de heilige Lambertus, * gij hebt de machten der natuur getemd. * Uw staf deed water opwellen, zoals die van Mozes, * en door uw gebeden werd het linnen niet verbrand, * toen het met vuur in aanraking kwam. * Bid tot de Maker van de wereld * dat het vuur der hartstochten ons niet verbrande, * maar dat wij verkwikt worden zoals de Drie in de vuuroven * met het koele water van de Alheilige Geest, ** dat in ons opwelt ten eeuwigen leven.