Eduard, Koning van Engeland

Eduard werd in het jaar 962 geboren, als eerste zoon van Koning Edgar. Toen deze stierf, werd de 13-jarige Eduard tot troonopvolger gekozen. Helaas, zijn stiefmoeder (Koning Edgar was namelijk twee maal gehuwd) wenste dat haar eigen zoon Ethelred de troon zou bestijgen. Daarom zocht ze naar een gelegenheid om de jonge koning om het leven te brengen. Op een jachtpartij, toen de prins zonder zijn gezelschap bij haar wat kwam uitblazen, liet zij hem door een van haar lijfwachten doodsteken. Hij stierf niet omwille van Christus. Toch wordt hij een martelaar genoemd, omdat hij, die zo’n ingoede en oprechte jongen was, op dergelijk wrede en onrechtvaardige wijze werd gedood.

Bij zijn graf gebeurden vele wonderen. Zijn jaloerse stiefmoeder kreeg berouw en trok zich in een klooster terug om haar verder leven in boete door te brengen.

Troparion t.4

Wij vieren de gedachtenis van de heilige Koning Eduard, * die eertijds door zijn deugden schitterde. * Op onrechtvaardige wijze werd hij ter dood gebracht. * Wij vallen neer voor zijn kostbare icoon * en roepen vol vreugde uit: * “Waarlijk wonderbaar ** zijt Gij in Uw heiligen, o God!”

Kondakion t.4

Heden vieren wij uw gedachtenis, heilige Eduard,* en wij vereren uw stralende icoon. * Laat ons nu een kroon smeden van hymnen * voor de tweevoudig gekroonde koning en lijdensdrager. * Laat ons vurig tot hem roepen: * “Houd niet op tot Christus, onze God, te bidden * voor uw land en voor uw volk * en voor allen, ** die het orthodox geloof aanhangen.”