Aldegonde van Maubeuge

Aldegonde werd, bij het begin van de 7de eeuw, geboren uit een koninklijk geslacht. Reeds sinds haar jeugdjaren voelde zij zich tot Christus aangetrokken en leidde op het kasteel een leven van gebed. Haar ouders werden door haar voorbeeld sterk beïnvloed en verdeelden hun eigendommen aan de armen en aan de Kerk.
Toen haar ouders gestorven waren, ontving zij uit de handen van Amandus, de vroegere bisschop van Maastricht, de sluier. Dat gebeurde in 661. In de bossen aan de Sambre, stichtte zij een klooster op de plek, die thans ‘Maubeuge’ heet. Zij werd er ook de eerste abdis.
God schonk haar op bijzondere wijze de geest van gebed en begenadigde haar met openbaringen. Dit leidde tot lasterlijke aantijgingen.
Later werd Aldegonde ziek: ze leed aan borstkanker, die, in deze tijd van primitieve geneeskunde, uiterst pijnlijke behandelingen noodzakelijk maakte. Er bestond toen ook nog geen middel tot verdoving. Zij is aan deze ziekte gestorven in 680.

Kondakion t.6

Ontdaan van alle wereldse schatten, * werd uw door deugden rijke ziel * tot bij de Koning van het heelal geleid, * Die haar verlichtte door goddelijke openbaringen. * Openbaar nu ook aan ons, Heilige Aldegonde, * de overgrote Liefde van onze grote God en Heer, * Die Zich omwille van ons ** met ons armelijke vlees heeft bekleed.