Valerius van Trier

Valerius was de opvolger van Eucharius, die als eerste tot Bisschop van Trier werd gewijd en 23 jaar lang deze functie uitoefende. Toen Eucharius stierf, werd Valerius Bisschop van Trier en bleef dat, tot aan zijn dood, op 29 januari. Het jaartal is onbekend. Hij werd opgevolgd door Maternus.
De traditie vertelt hoe Eucharius als bisschop, Valerius als diaken en Maternus als subdiaken door de Apostel Petrus zelf naar Gallië gestuurd om er het Evangelie te verkondigen. Toen zij de Rijn bereikten en in het dorpje Ell, gelegen in het huidige Elzas, aankwamen, werd Maternus ziek en stierf. Zijn gezellen spoedden zich terug naar Rome, waar Petrus hen zijn staf schonk om Maternus opnieuw tot leven te wekken en hem te melden met de melding dat “de tijd voor de eeuwige rust nog niet voor hem was aangebroken.” Deze opwekking baarde zo’n verwondering dat zeer velen naar de drie gezellen toekwamen om zich te laten dopen. Dit zou het fundament worden van de kerken te Straatsburg, Trier, Keulen en Luik.
De drie geloofsverkondigers werden begraven buiten de muren van Trier in de kerk, die aanvankelijk aan Eucharius werd toegewijd. Toen in 1127 het hoofdaltaar van deze kerk werd afgebroken, werden er de relieken van de Heilige Matthias gevonden. Die werden daar rond het jaar 330 door keizerin-moeder Helena vanuit Palestina naartoe gebracht. Na deze vondst werd de kerk aan Matthias toegewijd.