Ignatius van Antiochië (relieken)

Ignatius was nog een kind, toen Jezus in woord en daad Zijn toehoorders onderrichtte. De Traditie vermeldt dat hij het jongentje was, waarvan het Evangelie verhaalt: “Toen riep Jezus een kind naar Zich toe, plaatste het in hun midden en zei: ‘Voorwaar, Ik zeg u: Tenzij gij u bekeert en wordt als kinderen, zult gij het Koninkrijk in geen geval binnengaan. Maar wie zichzelf gering acht als dit kind, die zal het grootste zijn in het Koninkrijk der Hemelen.” (Mat. 18,3-4)
Toen hij als Bisschop van Antiochië werd gearresteerd, omdat hij weigerde aan de afgoden te offeren, werd hij, op vraag van Romeinse keizer Trajanus, naar Rome gestuurd om er in het Circus Maximus door wilde dieren te worden verslonden, tot vermaak van het volk. De geschiedschrijver Eusebius getuigt hierover verder: “Hij maakte de reis door Klein-Azië onder zeer streng toezicht van zijn bewakers. In iedere stad, waar hij kwam op deze reis, versterkte hij de kerken in het Geloof door zijn gesprekken en bemoedigende woorden. (…) Hij maande hen aan heel trouw te blijven aan de apostolische tradities.” Hij schreef bemoedigende brieven naar de kerken in de steden, waar hij tijdens zijn zeer lange tocht langs kwam. Beroemd en onvergetelijk is zijn smeekbede aan de kerk van Rome: “Ik schrijf aan alle kerken en ik druk allen op het hart, dat ik uit vrije wil voor God ga sterven, als u het tenminste niet verhindert. Ik smeek u, laat uw genegenheid mij niet ongelegen komen. Staat mij toch toe voedsel te worden voor wilde dieren, want door hen kan ik tot God komen. Ik ben Gods tarwe en ik word vermalen door de tanden van de wilde dieren om zuiver brood van Christus te worden.”
Ignatius stierf in de arena in het jaar 108. Op wonderlijke wijze werd zijn hart niet door de leeuwen verslonden. Toen ongelovigen het opensneden, lazen ze “Jezus Christus”, in gouden letters geschreven. Zijn beenderen werden door enkele inwoners van Antiochië, die hem op zijn laatste voettocht uit bewondering hadden vergezeld, verzameld. Ze namen de beenderen mee op hun terugreis naar Antiochië. Later, toen de Perzen in de 6de eeuw de stad binnenvielen, werden de relieken naar Rome overgebracht. Deze gebeurtenis wordt vandaag herdacht.
Hij wordt ook ‘Ignatius de Goddrager’ genoemd.

Troparion t.4

Zoals gij opvolger zijt op de Troon der Apostelen, * hebt gij ook hun levensverhaal nagevolgd * en wat gij als waarheid had geschouwd, * hebt gij in daden volbracht, door God Bezielde. * Recht hebt gij gesneden het woord der Waarheid * en om het Geloof hebt gij zelfs uw bloed vergoten. * Bid daarom tot Christus God, * Bisschop-Martelaar Ignatius, ** opdat onze zielen mogen worden gered.

Kondakion t.3

De lichtende dag van uw stralende strijd * kondigt de Goddelijke Geboorte aan, * want in dorstende liefde om aan Hem deel te hebben, * hebt gij u gehaast om door de wilde dieren te worden verslonden. * Daarom wordt gij terecht ‘Goddrager’ genoemd, ** Roemrijke Hieromartelaar Ignatius.