Clotilde

Clotilde was de dochter van de Bourgondische Koning Chilperic. Zij groeide op aan het hof van haar oom, die haar beide ouders liet vermoorden om de opperheerschappij te verwerven. Daar kreeg zij een gelovige opvoeding door de vrouw van de hofmeester.

Zij groeide uit tot een begaafde, jone vrouw en werd ten huwelijk gevraagd door de heidense Koning Clovis. Aanvankelijk weigerde ze, later stemde ze toe, nadat ze de verzekering had gekregen dat ze haar geloof mocht behouden. Ze huwden in het jaar 493. In het paleis richtte ze een kleine kapel in, waar ze veel tijd in gebed doorbracht, zonder haar plichten te verwaarlozen. Ze getuigde van wijsheid en waardigheid, van aandacht en liefde en mildheid voor de gehele hofhouding en in het bijzonder voor haar man. Zij praatte vaak over het Geloof, haar man luisterde met belangstelling toe, maar had niet de bedoeling zich te laten dopen. Integendeel, toen hun eerste zoon als baby stierf en ook hun tweede zoon doodziek werd, reageerde Clovis opstandig en beschuldigde hij de God der Christenen voor dit onheil. Clotilde bracht het doodzieke kind naar de kerk, waar het, op vurig gebed, korte tijd later genas. De koning liet zijn woede en afkeer varen, maar bekeerde zich niet.

De ommekeer kwam er tijdens een strijd tegen de Alemannen bij Zülpich, vlakbij Keulen. Koning Clovis dreigde met zijn leger het onderspit te delven: zijn soldaten raakten in verwarring en vluchtten weg. Toen herinnerde hij zich de verhalen van Clotilde en beloofde zich openlijk tot Christus te bekeren, wanneer hij uit het doodsgevaar zou worden gered. Op dat zelfde ogenblik keerde de krijgskans en sloegen de Franken de Alemannen op de vlucht. Grote dankdiensten werden er gehouden en Clovis liet zich, op Kerstmis 496, dopen door Bisschop Remigius van Reims. Zijn voorbeeld werd gevolgd door een groot deel van zijn leger en vele mensen uit het volk. Dit Kerstfeest, waarop zowat 3000 bekeerlingen werden gedoopt, werd meteen ook het Geboortefeest van de Christelijke Middeleeuwen. Er werden kloosters en kerken gebouwd. Koning Clovis trok ook naar het graf van Martinus van Tours om er te bidden. Hij was de enige Orthodoxe vorst in de Christenwereld, de andere vorsten neigden naar de ketterijen van Arius of Eutychius.

De kinderen uit het huwelijk van Clovis en Clotilde hadden het karakter van hun vader geërfd. Ze slachtten elkaar af om de heerschappij te verwerven. Slechts Chlodewald, de jongste kleinzoon, bleef gespaard en werd een kluizenaar-priester, die in Nogent bij Parijs een klooster stichtte, waar hij na een heilig leven stierf in het jaar 560. Later werd dit klooster naar hem genoemd: ‘Saint Cloud’.

Als boete voor deze moorden trok Clotilde zich terug bij het graf van de Heilige Martinus te Tours, waar zij zich wijdde aan werken van barmhartigheid door het verzorgen van zieken en armen. Zij stichtte nog kerken en kloosters en bracht haar dagen door in vasten en gebed. Toen ze zelf ziek werd, verdeelde zij haar bezit en bad zij ononderbroken de Psalmen met grote innigheid. Na een maand ontving zij de Heilige Sacramenten, zij beleed openlijk haar geloof en stierf, op 3 juni 545, na een hevige koortsaanval. Haar relieken bevinden zich in de abdijkerk Sainte Geneviève te Parijs en in de abdij bij Vernon (Normandië).