Joannes de Rus

Op 21-jarige leeftijd werd Joannes in het jaar 1711 door de Turken krijgsgevangen genomen en in Prokopion (Klein-Azië) als slaaf van een Turkse legeraanvoerder verkocht. Deze gaf hem het bevel de Islam te omarmen, wat Joannes voortdurend weigerde. Zijn eigenaar drong toen niet verder aan.

Zijn taak bestond erin de paarden en muilezels te verzorgen en de stal werd ook zijn slaapplaats, waaraan hij innig gehecht raakte. Hij beschouwde deze immers als een grot en voelde zich verheugd te mogen leven in een plaats, die zo treffend leek op de stal van Bethlehem, waar zijn en onze Verlosser geboren werd. Na zijn dagtaak deed hij zijn gebeden en ging vervolgens slapen, onder wat zakken op het stro.

Hij was hulpvaardig en vriendelijk voor iedereen, ook al werd hij hierdoor door de andere slaven als een ‘uitslover’ beschouwd. Zijn meester werd een gerespecteerde en invloedrijke burger in Prokopion, die het werk en de houding van Joannes zeer hoog achtte en op hem gesteld raakte. Hierdoor kreeg Joannes een zekere vrijheid, die hem toeliet armen te helpen.

In de vroege morgen trok hij naar de voorhal van de toen nog gesloten kerk in de buurt om er te bidden, voordat hij zijn werk aanving. Elke zaterdag ontving hij de Heilige Communie, nadat hij zich door vasten en gebed ernstig had voorbereid.

Tijdens het jaar 1730 voelde hij zijn levenseinde naderen en daarom ontbood hij de priester. Deze durfde het huis van de Turk echter niet binnentreden en verborg de Heilige Gaven in een appel. Joannes ontsliep vredevol in de Heer. Na zijn dood gebeurden er veel wonderen bij zijn graf, waardoor Prokopios een heus bedevaartsoord werd.

Troparion t.4

Hij Die u van de aarde tot de Hemel geroepen heeft, * deed uw lichaam zijn ongeschonden staat behouden, * Heilige Joannes. Gij zijt gevangen naar Azië gebracht * en daar aan Christus gelijkend geworden. * Bid tot Hem voor ons allen, ** opdat onze zielen worden gered.