Beda Venerabilis

Beda Venerabilis werd geboren in het jaar 672. Op 7-jarige leeftijd werd hij naar de kloosterschool van de beroemde abt Biscop gestuurd, van wie hij één der meest geliefde, maar zeker de beroemdste leerling werd. Hij werd diaken op 19-jarige leeftijd, priester op 30-jarige leeftijd. Zijn naam en faam had zich toen reeds over de wereld verspreid en daarom werd hij door Paus Sergios I uitgenodigd om hem te adviseren. De onverwachte dood van de Paus maakte echter een einde aan die opdracht, waardoor Beda in het Jarrow Klooster bleef en tijdens zijn leven nooit verder heeft gereisd dan Lindisfarne en York.

Over zichzelf schrijft hij: “Ik heb al mijn energie gewijd aan het bestuderen van de Heilige Schrift, het beoefenen van de monastieke discipline, het dagelijks zingen van de Diensten in de Kerk. Studeren, onderwijzen en schrijven… Daar heb ik altijd plezier in gevonden.”

Hij had bij zijn schrijfwerk geen assistent, die noteerde wat hem gedicteerd werd. Beda deed alles zelf. Hij is de enige autoriteit op het gebied van de vroegste geschiedenis van het Christendom in Engeland. Hij spoorde de kloosters en bisschoppen aan hem alle gegevens te bezorgen van de activiteiten, die georganiseerd werden.

Naast dit standaardwerk over de vroege geschiedenis van het Christendom in Engeland, schreef hij in het Latijn ook nog taalkundige werken, kerkelijke hymnen en andere gedichten. Zijn Engelstalige prozateksten zijn helaas verloren gegaan.

Hij is ook schrijvend gestorven. Tijdens zijn ziekte was hij bezig met een nieuwe vertaling van het Evangelie van Joannes en met fragmenten uit teksten van Isidorus van Sevilla. Zijn monniken onderrichtend, besloot hij zijn laatste les met de woorden “Het is volbracht.” Toen zong hij nog een laatste lofzang en stierf hij in vrede op de woensdag voor Hemelvaart, in het jaar 734.

Beda was de bekendste schrijver uit de Middeleeuwen. In het jaar 836 werd hij tijdens een Concilie te Aken reeds geciteerd als ‘Beda Venerabilis’, d.i. de Vererenswaardige. De Heilige Bonifatius sprak over hem als ‘het licht der Kerk, ontstoken door de Heilige Geest.’

Troparion t.2

Gij waart een echte monnik, die trouw in uw klooster gebleven zijt. * Door de wijsheid van uw geschriften * zijt gij de meest beroemde leraar geworden van de Kerk in het Westen. * Daarom vieren de volkeren dankbaar in alle talen uw gewijde gedachtenis, ** Beda, eerbiedwaardige leraar van de Wijsheid.

Kondakion t.8

Laat ons bezingen de Lichtdrager van de Kerk, * de Fakkel van de Heilige Geest, * de Man van gebed, de onvermoeibare Leraar, de vruchtbare Schrijver. * Zeggen wij met vreugdevolle stem: ** “Verheug u, heilige Beda, die onze eerbied waardig zijt.”