Theodoros Trichinas

Theodoros was reeds als jongen sterk aangegrepen door het ideaal van monniken die in strenge ascese leefden. Als jongeman ontvluchtte hij dan ook het stadsleven van Constantinopel en trok naar de afgelegen provincie Thracië, waar hij monnik werd gewijd. Hij leefde er dag en nacht in open lucht, liep er barrevoets en droeg slechts een kleed van geitevellen. Daarom kreeg hij de bijnaam ‘Trichinas’, wat ‘De behaarde’ betekent. Om dit leven van uiterste en voortdurende zelfverloochening schonk God hem de gave van wonderwerken, waardoor hij anderen liefdevol en mild kon te hulp komen in hun noden. Hij ontsliep in vrede rond het jaar 400. Uit zijn graf vloeide een zoetgeurende myron, waarmee velen van allerlei ziekten werden genezen.